Rebecca Bot

‘Wat een energie zit er in dit bedrijf. Elke dag zet iedereen de schouders er weer onder.' Voor Rebecca Bot maken de ‘alles kan'-mentaliteit en het gevoel van vrijheid haar werk bij de Goede Doelen Loterijen (Nationale Postcode Loterij en VriendenLoterij) extra leuk.

Wat voor Rebecca in april 2017 begon als een bijbaantje voor twee dagen in de week, is inmiddels uitgegroeid tot een fulltimebaan als HR-medewerker. “Ik ben hier binnengekomen via Emma at Work, een bureau dat bemiddelt voor jongeren met een chronische fysieke aandoening. Zelf heb ik een heupafwijking waardoor ik altijd met krukken loop. Toen het bureau de functie van HR-assistent voorstelde bij de Loterij, kwam bij mij het beeld op van schreeuwerige reclames. Maar gelijk na mijn eerste gesprek veranderde dat. Ik was enorm onder de indruk van de mensen, hier draait echt alles om de goede doelen.”

“Er hangt hier zo’n positieve energie. Vanaf dag één zie ik alle collega’s dagelijks hun schouders er onder zetten. Op allerlei manieren word je bij de goede doelen betrokken. Om de twee weken zijn er lunchlezingen waarbij een goed doel vertelt wat ze precies doen met het geld van de Loterij. Erg inspirerend. Ook ben ik al mee geweest op projectbezoek in Leeuwarden, waarbij je met collega’s verschillende goede doelen bezoekt die wij steunen met de Loterijen. We gingen met een fluisterboot en gids een natuurgebied in en langs Fier, een organisatie die zich bezighoudt met de loverboy problematiek. Zo zie je met eigen ogen wat er met het geld gebeurt dat goede doelen dankzij de deelnemers van de Postcode- en VriendenLoterij ontvangen. Dat draagt zeker bij aan die positieve energie!”

Voordat ze bij de Loterijen begon, studeerde Rebecca Biomedische Wetenschappen, maar inmiddels is ze een heel andere weg ingeslagen. “Ik begon als HR-assistent, werd HR-medewerker en vanaf 1 januari ben ik beheer & procesadviseur. De belangrijkste les die ik in anderhalf jaar tijd bij de Loterij heb geleerd, is dat mijn studie en de weg die ik bewandelde niet de juiste waren. Hiervoor liep ik voor m’n studie stage in het ziekenhuis, bij het AMC. De manier van werken sprak me niet aan en het was erg solitair. Nu zit ik in een team, krijg veel feedback en waardering en heb het zoveel meer naar m’n zin. Ik ben er dan ook trots op dat ik deze stap heb durven nemen en mijn studie heb stopgezet.”

“Wanneer er weer een salarisronde aankomt, is het altijd het drukst. Dan leveren we mutaties af aan de salarisadministratie en checken we of alles goed in de systemen staat. Er werkt hier zo’n 600 man, dus het is altijd lekker druk met vragen via de mail, telefoon of mensen die langskomen. Wij zijn er echt voor iedereen. Wat ik het meest uitdagende vind in mijn werk? Dat zijn toch wel de vragen die ik steeds krijg over mijn krukken. Van nieuwe collega’s hoor ik al snel ‘ski- of sportongelukje zeker?’ Dus dat blijf ik uitleggen. In mijn werk zelf zit de uitdaging voornamelijk in het compromissen sluiten voor heel veel partijen. We proberen zoveel mogelijk HR-taken en processen te automatiseren. Dat is best lastig, want er zijn hier altijd uitzonderingen. Zowel binnen HR als de Loterij. Dagelijks bedenken we hoe we dit gaan aanpakken en wat de consequenties zijn. Daarbij is het de kunst om alle partijen gelukkig te maken. Maar die uitdaging ga ik graag aan!”